Przedstawiamy pierwszy numer czasopisma Gastroenterologia, które stanowi nowoczesne źródło wiedzy czerpanej wprost z najlepszych gabinetów lekarskich i oddziałów gastroenterologicznych w kraju. Odnosi się do najlepszych i rzetelnych doniesień z obszaru diagnostyki i postępowania w szerokim spektrum przypadków i schorzeń, znacznie przyspieszających proces leczenia. W pierwszym wydaniu przeczytasz o znaczeniu diety w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby, która obecnie jest najszczęściej występującą chorobą wątroby na świecie. Dowiesz się też dlaczego krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe są tak ważne. Poruszamy również temat diety low FODMAP w terapii zespołu jelita nadwrażliwego. Zapraszamy do lektury!
DIAGNOZA LEKARSKA W OSTRYM ZAPALENIU TRZUSTKI
Ostre zapalenie trzustki (OZT) jest procesem zapalnym tego narządu związanym z przedwczesną wewnątrztrzustkową aktywacją proenzymów trzustkowych. W zależności od nasilenia i zakresu procesu zapalnego w trzustce, przebiega ono z większym lub mniejszym uszkodzeniem sąsiadujących tkanek lub odległych narządów. Najczęstszymi przyczynami OZT są kamica żółciowa (ok. 40%) i nadużycie alkoholu (również ok. 40% przypadków). Z powodu zróżnicowania przebiegu klinicznego diagnostyka oraz terapia i leczenie powinny być dobrane indywidualnie dla każdego pacjenta, fazy i postaci OZT, przyczyny, przebiegu klinicznego i występujących powikłań. Leczenie łagodnej postaci OZT jest stosunkowo proste i polega na intensywnej resuscytacji płynowej, uzupełnianiu elektrolitów i podawaniu leków przeciwbólowych. Poważnym problemem jest natomiast leczenie umiarkowanej i ciężkiej postaci OZT, które wymagają intensywnej opieki medycznej i leczenia żywieniowego.
ERADYKACJA HELICOBACTER PYLORI
Zakażenie Helicobacter pylori (H. pylori) jest jednym z najczęstszych przewlekłych infekcji, występujących u około połowy ludności na świecie. Aktualne rekomendacje zgodnie stwierdzają, że optymalne leczenie eradykacyjne powinno być skuteczne już przy pierwszej próbie leczenia. Niestety, narastająca oporność tej bakterii na dostępne antybiotyki przyczynia się do niepowodzenia terapii i stanowi narastający problem kliniczny. Z tego powodu, standardowa potrójna terapia (inhibitor pompy protonowej, amoksycylina i klarytromycyna) nie powinna być stosowana jako leczenie pierwszego wyboru w większości krajów, w tym w Polsce. Aktualne wytyczne dotyczące leczenia zakażenia H. pylori zalecają schemat terapii poczwórnej z bizmutem lub bez bizmutu przez 10–14 dni. Przy niepowodzeniu leczenia, w terapii drugiego wyboru należy zastosować terapię potrójną z lewofloksacyną lub poczwórną z bizmutem (jeśli nie była wcześniej stosowana). Do działań, które mogą zwiększyć skuteczność eradykacji H. pylori zaliczamy wydłużenie czasu terapii (do 14 dni), zwiększenie dawek leków hamujących wydzielanie żołądkowe, przestrzeganie zaleceń lekarskich, oraz w świetle nowych doniesień, podawanie określonych probiotyków, takich jak Saccharomyces boulardii lub Lactobacillus reuteri, które oprócz zwiększenia skuteczności leczenia, zmniejszają też częstość występowania działań niepożądanych terapii antybiotykowej.
