Wedolizumab w leczeniu nieswoistych chorób zapalnych jelit
Do grupy nieswoistych zapaleń jelit należą dwie główne jednostki chorobowe: wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz choroba Leśniowskiego-Crohna. Ich dokładna etiologia nie jest poznana, choć sugeruje się, że występują u osób predysponowanych genetycznie i są odpowiedzią immunologiczną na niekorzystne czynniki środowiskowe. Ważną rolę w etiopatogenezie stanu zapalnego w nieswoistych chorobach zapalnych jelit odgrywają limfocyty, infiltrujące ścianę zmienionego chorobowo jelita. Dlatego coraz więcej badań jest poświęconych działaniu wedolizumabu, czyli humanizowanego przeciwciała monoklonalnego, które może wpływać na ograniczenie zdolności limfocytów do naciekania tkanek jelita.