Wchłanianie żelaza – czy można je jakoś wspomóc?

Szacuje się, że około 1,5–1,8 mld osób na świecie ma niedokrwistość z niedoboru żelaza. Według danych WHO niedobór tego pierwiastka dotyczy 5% populacji, 20% kobiet miesiączkujących oraz 30–40% dzieci w krajach rozwiniętych. Gospodarkę żelazem najtrafniej oceniają trzy parametry: stężenie ferrytyny, TfR1 i CHr. Charakterystycznymi odchyleniami w morfologii krwi obwodowej stwierdzanymi w niedokrwistości z niedoboru żelaza są: spadek stężenia hemoglobiny i liczby erytrocytów w porównaniu do norm dla określonego wieku rozwojowego, obniżone MCV (średnia objętość krwinki czerwonej), MCH (średnia masa hemoglobiny), MCHC (średnie stężenia hemoglobiny w krwince), spadek liczby retikulocytów oraz płytek krwi. Wchłanianie żelaza (ok. 1–2 mg/dobę) odbywa się głównie w dwunastnicy i regulowane jest przez hepcydynę. Można poprawić wchłanianie żelaza przy jego niedostatkach, stosując odpowiednią dietę (mięso, jaja, wątroba, płatki zbożowe, suszone owoce, warzywa strączkowe, warzywa o zielonych liściach), prawidłowo komponując posiłki, stosując reduktory żelaza oraz, co wykazano stosunkowo niedawno, stosując szczep probiotyczny Lactiplantibacillus plantarum 299v (wcześniej znany jako Lactobacillus plantarum 299v).