Połączenie drotaweryny i metamizolu w leczeniu czynnościowych bólów brzucha

Ból brzucha to jedna z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości, zarówno w gabinecie lekarza POZ, jak i u gastroenterologa. Problem jest powszechny i stanowi duże wyzwanie diagnostyczno-terapeutyczne. „Czynnościowy” ból brzucha (FACP) może współistnieć samodzielnie oraz stanowić objaw innych schorzeń. Nadal w pełni nie wyjaśniono jego etiologii, natomiast według aktualnych danych może on wynikać z zaburzeń interakcji osi mózgowo-jelitowej, dysbiozy, nadwrażliwości trzewnej, zaburzeń motoryki jelit oraz aktywacji immunologicznej skutkującej przewlekłym stanem zapalnym o niewielkim nasileniu. Wytyczne rekomendują jako lek pierwszego rzutu preparat spazmolityczny. W przypadku jego niezadowalającej skuteczności można go zamienić na substancje o innym mechanizmie działania. Jako leczenie wspomagające korzyść może przynieść dodanie do terapii metamizolu. U niektórych chorych korzystne może okazać się wprowadzenie do terapii niewielkich dawek trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny lub pregabaliny. Dostępne dane literaturowe dotyczące naszego kraju wskazują drotawerynę jako najczęściej przepisywany lek rozkurczowy, gdzie zarówno lekarze POZ, jak i pacjenci określają go jako skuteczny i bezpieczny w terapii bólów brzucha. Warto podkreślić konieczność dalszej edukacji środowiska farmaceutów, jak i samych pacjentów w rozpoznawaniu objawów alarmowych i właściwego określania czasu konieczności konsultacji lekarskiej.