Niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki i zasady terapii suplementacyjnej enzymami trzustkowymi

Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki (ang. exocrine pancreatic insufficiency – EPI) stanowi jedno z głównych powikłań przewlekłego zapalenia trzustki. Trzustka dysponuje dużą rezerwą czynnościową, dlatego objawy kliniczne EPI pojawiają się, gdy dojdzie do utraty powyżej 90% miąższu narządu. Do objawów EPI zaliczamy m.in. ból brzucha (z często towarzyszącym wzdęciem), stolce tłuszczowe, utratę masy ciała, a w zaawansowanym stadium – ciężkie niedożywienie białkowo-kaloryczne [6]. Wyróżnia się kilka testów służących do potwierdzenia EPI, jednak najczęściej wykonuje się oznaczenie elastazy-1 w kale. Terapia EPI obejmuje głównie substytucję enzymów trzustkowych, leczenie żywieniowe oraz objawowe (przede wszystkim przeciwbólowe). Zmniejszenie lub całkowite wycofanie się objawów klinicznych świadczy o skuteczności wdrożonej terapii. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę etiopatogenetyczną i symptomatologiczną EPI. Omówiono także możliwości terapii EPI ze szczególnym uwzględnieniem suplementacji enzymów trzustkowych.