Skuteczność wykorzystania szczepów probiotycznych w remisji chorób zapalnych jelit

Nieswoiste choroby zapalne jelit (ang. Inflammatory bowel diseases – IBD), obejmujące chorobę Leśniowskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease – CD) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ang. ulcerative colitis – UC), to przewlekłe, nawracające choroby jelit o nieznanej, najprawdopodobniej wieloczynnikowej etiologii. Hipoteza o złożonych przyczynach choroby implikuje interakcje między genetyką, czynnikami środowiskowymi i układem odpornościowym gospodarza, w tym mikrobiomu jelita, które prowadzą do dysfunkcyjnych odpowiedzi immunologicznych powodujących przewlekłe zapalenie. Ostatnio, ze względu na postęp w technologii sekwencjonowania nowej generacji, zidentyfikowano zmieniony skład i funkcję mikrobioty jelitowej w IBD. Ta obserwacja skłoniła do badań klinicznych i eksperymentalnych, które wskazują na kluczową rolę dysbiozy w patogenezie IBD, a tym samym potencjalne zastosowanie szczepów probiotycznych w leczeniu UC i CD.