Probiotykoterapia w chorobach przebiegających z dysbiozą

Eubioza, czyli optymalna co do składu i różnorodności mikrobiota jelitowa, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu homeostazy organizmu, zaś dysbioza, czyli nieprawidłowy skład ilościowy i jakościowy mikrobioty jelitowej, jest coraz częściej wiązana z wieloma schorzeniami, takimi jak choroby zapalne jelit, otyłość, cukrzyca typu 2, a także zaburzenia neurologiczne i skórne. Zmiany w składzie mikrobioty mogą prowadzić do rozwoju minimalnego stanu zapalnego w błonie śluzowej jelita oraz osłabienia odporności. Koncepcja modyfikacji mikrobioty jest znana ludzkości od tysiącleci, a odkąd możliwa stała się synteza probiotycznych szczepów bakterii, pojawiło się wiele badań udowadniających jej skuteczność w wielu jednostkach chorobowych. Jednym z najstarszych i najlepiej przebadanych jest probiotyczny szczep Lactobacillus paracasei, który wykazuje pozytywny wpływ na mikrobiotę jelitową w wielu mechanizmach, wspomaga odbudowę prawidłowej mikrobioty, poprawiając funkcje bariery jelitowej oraz zmniejszając stan zapalny. Badania sugerują, że może on mieć także korzystny wpływ na układ odpornościowy, wspierając organizm w walce z infekcjami i zapobiegając przewlekłym chorobom zapalnym jelit. Efektem rosnącej siły dowodów na skuteczność probiotykoterapii w chorobach przebiegających z dysbiozą są najnowsze wytyczne Światowego Towarzystwa Gastroenterologii (ang. WGO) omawiające wskazania do stosowania probiotyków.